Abr 22, 2011

SAN BENITO PRAYER (MEDALYON)







GREAT THEE I ENBRACE THEE O ADORABLE CROSS OF MY SAVIOR, PROTECT US KEEP US, SAVE US JESUS LOVE YOU SO MUCH, FOLLOWING HIS EXAMPLE, I LOVE YOU TOO, YOUR BLESSED IMAGE CALM MY FRIGHT, I FEEL ONLY PEACE AND CONFIDENCE.
CRUZ MIHI CERTA SALLIS CRUZ QUAM SENPER ADORO CRUZ DOMINE MECUM CRUZ MIHI REFEGIUM CRUZ SANCTI PATRIS BENEDICTE CRUZ SACRA SIT MIHI LUX NON DRACO SIT MIHI DUMADE RETRO SATANA HUM QUAM SUADE MIHI VANA SIT SUNT MALA QUE LIBAS IPSE VENINA VIBAS.
CRUZ SANCTI PATER BENEDICTE EJOS OMT NOSTO PRESENTIA MUNIAMUR CRUZ SACRA SIT MIHI LUX NUN DRANCO SIT MIHI DUX VASE RETRO SATAN MUMGLAM SUADES MIHI VANA SINT SUNT MALA CHE LIBIE IPSE VENINA VIBAS PER CHRISTUM DOMINUM SUJETUM SPIRITUM TUUM AMEN..

Pagkabuhay ng Panginoong Jesuskristo




Magandang umaga po sa inyong lahat! Kamusta kayo ngayong umagang ito? Kamusta ang gising ninyo? Talaga bang gising na kayo?

Magpasalamat po kayo dahil maganda ang gising ninyo. Alam ninyo kasi may ilang mga taong gumising ngayong araw na ito na mabigat na mabigat ang loob. Siguro, para sa kanila, kung puwede sanang hindi na lang sila gumising ngayon. Mabigat ang loob nila. Masama ang loob nila. Puno ng takot ang loob nila. Para silang pinagtakluban ng langit at lupa. Baka nga hindi sila nakatulog sa tindi ng sakit ng kanilang kalooban. At tatlong araw na silang ganyan.

Noong nakaraang Linggo lang, masayang-masaya silang lahat. Nang pumasok si Jesus sa Jerusalem, hindi matigil ang pagpupugay ng madla. At dahil kadikit nila si Jesus, siguro pakiramdam nila, sikat na rin sila. Pinalagay nilang yaon na ang hinihintay nilang pagkakataon para patunayan ni Jesus na walang binatbat ang mga umaaway sa Kaniya. Marahil ang ilan pa sa kanila ang nag-akalang sisimulan na ni Jesus a ng armadong rebolusyon laban sa mga mananakop na Romano – sa wakas ay lalaya na ang Israel! Subalit, iba ang naging takbo ng kuwento. Walang armadong rebolusyong nangyari. Naging trahedya ang lahat. Mistulang si Jesus ang walang binatbat: hinuli Siya ng Kanyang mga kaaway, binugbog, pinagbuhat ng krus tsaka ipinako roon, namatay tulad ng isang kriminal. At ngayon, tatlong araw nang nakalipas. Ayaw man nilang tanggapin pero ang sinasabi sa kanila ng pangkaraniwang kalakaran ng kalikasan ay naroroon sa malamig at madilim na libingan ang bangkay ni Jesus, nangangamoy at nagsisimula nang maagnas. Nagkawatak-watak sila at napakabigat ng kanilang kalooban. Marahil kaya nga sila nagkawatak-watak ay dahil mabibigat nga ang kanilang kalooban. Pro ang mga kaaway ni Jesus ay masayang nag-iinuman habang pinagkukuwentuhan kung paano nila Siya nailigpit.

Tatlo sa mga alagad na ito ni Jesus ang binabanggit sa Ebanghelyo natin ngayon: si Maria Magdalena, si Simon Pedro, at si Juan.

Ayon sa Ebanghelyo ngayon, maagang-maaga pa raw ng unang araw ng sanlinggo kaya madilim pa nang nagpunta si Maria Magdalena sa libingan ni Jesus. Subalit hindi niya natagpuan si Jesus doon; kaya’t tumakbo siya agad kina Simon Pedro at Juan. Ito ang ibinalita niya sa kanila: “Kinuha nila ang Panginoon sa libingan at hindi namin nalalaman kung saan Siya inilagay.” Kitang-kita natin na ang reaksyon ni Maria Magdalena sa libingang walang laman ay hindi malaking kagalakan at pananampalataya sa magmuling-pagkabuhay ni Jesus. Ayaw dayain ni Maria Magdalena ang kanyang sarili: nakita niyang namatay si Jesus at kasama siyang naglibing kay Jesus, kaya’t patay na si Jesus. Matindi ang paniniwala niyang bangkay ang sasalubung sa kanya kung hindi bakit dala-dala niya ang pabangong pampahid sa patay?

Napakasakit para kay Maria Magdalena ang kamatayan ni Jesus. Alam nating pinalaya siya ni Jesus mula sa pitong demonyo. Binago ni Jesus ang buhay niya. Ngunit hindi niya mabago ang sinapit ni Jesus. Ang tanging magagawa na lamang niya ngayon ay ang dalawin ang mga labi ni Jesus. At dahil hindi na niya matagpuan ang mga labi ni Jesus, ang tanging naisip niya lamang na nangyari ay ninakaw ng kung sino ang bankay. Kay tindi ng kanyang kalungkutan kaya’t nang magbalik siya at magpaiwan sa libingan, matapos ibalita kina Simon Pedro at Juan ang nawawalang bangkay, ni hindi niya nakilalang si Jesus na pala ang kumakausap sa kanya. Lumuluha siya – nakapanlalabo ng paningin ang luha. Minsan nakakaakit ang libingan – si Maria Magdalena, nakakapit doon kahit sinabihan na ng dalawang anghel na wala roon si Jesus dahil Ito ay magmuli na ngang nabuhay.

Para kay Simon Pedro, katangi-tangi ang pait ng mga pangyayari. Alam nating lahat kung paano at makailang ulit niya itinatwa si Jesus. Nagsisisi man siya sa kanyang ginawa, ni hindi man lamang siya nakapag-sorry kay Jesus bago malagutan ng hininga sa krus. At ngayong tatlong araw nang nakalibing si Jesus, paano pa siya makahihingi ng tawad? Maaari ba siyang patawarin ng bangkay? At gusto man niyang tangisan ang bangkay ni Jesus, saan siya pupunta? Nawawala ang bangkay! Kahit bangkay ay wala.

Si Juan – siya ang minamahal na alagad ni Jesus. Bagamat mahal na mahal ni Jesus ang lahat ng Kanyang mga alagad, itinangi Niya si Juan. Kay Juan inihabilin ni Jesus si Mariang Kanyang ina. At sa Kalbaryo, nakita natin kung paanong sinuklian ni Juan ang natatanging pag-ibig na ito: hindi niya iniwan si Jesus, bagkus nanatili siya sa paanan ng krus hanggang wakas. Ngayong ibinalita sa kanila ni Maria Magdalena na nawawala ang bangkay ni Jesus, hindi kataka-takang nagmamadali siyang tumakbo patungong libingan. At nauna pa nga siya kay Simon Pedro subalit, dala ng paggalang sa pinuno ng mga alagad, hindi siya pumasok sa libingan hanggang hindi dumarating si Simon Pedro.

Subalit, kung paanong nauna siyang dumating sa libingan, nauna rin naman si Juan sa pananampalataya. Kapuna-puna kung paano nagwawakas ang Ebanghelyo ngayon. Sinasabi nitong, iisi ang nakita ni Juan at Simon Pedro: ang libingang walang-laman. Ngunit may nakita pa si Juan na hindi nakita ni Simon Pedro. Sabi ng ebanghelyo tungkol kay Juan: “He saw and believed.” Nakita niya at siya ay nanalig. Ito ang pananampalataya ng magmuling-pagkabuhay (“Easter faith”). At si Juan, ang minamahal na alagad, ang unang nakaranas ng Easter faith na ito. Si Maria Magdalena nga ang unang pinagpahayagan ng mga anghel pero si Juan ang unang naniwala sa ibinalita ng mga anghel. Si Simon Pedro nga ang unang pumasok sa libingang walang-laman pero si Juan ang naunang nakapasok sa puso ng magmuling-pagkabuhay.

Narating ni Juan hindi lamang ang libingan. Narating din niya ang magmuling-pagkabuhay. Una siyang nakarating sa libingan, una rin siyang nakarating sa pananampalataya. Ganyan talaga ang mga minamahal na alagad – lagi silang nauuna. Ang puso ng magmuling-pagkabuhay ay pag-ibig. At sa pamamagitan lamang ng pag-ibig mararating ang puso ng magmuling-pagkabuhay. Nakilala lamang ni Maria Magdalena ang magmuling-nabuhay na Jesus nang tawagin siya Nito, nang may buong pagmamahal, sa kanyang pangalan: “Maria.” Nakilala lamang ni Simon Pedro ang kapatawaran ni Jesus na magmuling-nabuhay nang tanungin siya Nito tungkol sa pag-ibig nang tatlong beses: “Simon, anak ni Jonas, minamahal mo ba ako nang higit sa mga ito?”

Minamahal tayo ni Jesus. Napatunayan na Niya ito: hindi lamang Siya namatay para sa atin, magmuli rin Siyang nabuhay para sa atin. Sabi ni Ninoy Aquino, “The Filipino is worth dying for.” Ang ipinakita naman sa atin ni Jesus, “We are worth rising for.”

Tayo, minamahal ba natin talaga si Jesus? Patunayan natin ito. Ang matibay na patunay na si Jesus ay magmuling-nabuhay ay ang libingang walang-laman. Ang tunay na himala naman ng magmuling-pagkabuhay ay ang pag-ibig na laging may laman.

Mahalin natin ang isa’t isa upang marating nating lahat hindi lamang ang libingang walang-laman kundi ang puso ng magmuling-pagkabuhay. Ang puso ng magmuling-pagkabuhay ay pagmamahal.

Abr 14, 2011

REMEMBRANCE OF CHRIST’S DEATH AND VICTORY


UNDE et memores, domine, nos servi tui, sed et plebs tua sancta eiusdem Christi filii tui domini nostri tam beate passionis, nes non et ab inferis resurrectionis, sed et in caelos gloriosae ascensionis: offrimus praeclarae maiestati tuae dfe tuis donis , ac  datism, bostiam+purom,bostiam,+ sanctam bostiam+immaculatam,panem + sanctum vitae aeternae, et calicem+salutis perpetuae.


+++the litiuary of the mas+++


Here in quiet mystery of the sacrifice of calvary is renewed for our salvation.

Simili modo postquam caenatum est, accipiens et bunc praeclarum calicem in sanctas ac vanerabiles manus suac, item tibi gratias agens, bene+dixit, deditque discipulis suis, disens accipiter, et bibite ex eo omnes.

HIC EST ENIM CALIX SANGUINIS MEI,
NOVI ET AETERNI TESTAMENTI:
MYSTERIUM FIDEI:
QUI PRO VOBIS ET PRO MULTIS
EFFUNDETUR
IN REMISSIONEM PECCATORUM.

Haec quotiescumque feceritis, in mei memoriam facietis..

Final doxology


The celebrant elevates both the host and the chalice as he recites the following

Per ipsum, et cum ipso est tibi deo patri omnipotenti in unitate spiritus sanctis omnis bonor et Gloria per omnia saeculorum .


Amen…

Lituary of the mass


Stricking his breast, celebrant recites in a loud voice the first three words of the following

Nobis quoque peccatoribus, famulis tuis de multitudine miserationum tuarum sperantibus, partem aliquam et societatem donare digreneris, cum tuis sanctis apotolis et matyribus:

Cum ionne, Stephano, mattibia, barnaba, ignatio, alexandro, marcellino, petro, felicitate, perpetua,
Agatha, lucia, agnete, caecilia, anatasia, et omnibus sanctis tuis: intra quarum nos consortium, non aestimator mereti, sed veniae quaesumus, larigitor  admitte. Per christum dominum nostrum.

Per quam baec omnia, domine simper bona creas sancti+ficas vivi+ficas+,bene+dicis+ er praetas nobis.   

JESUS



JESUS


SAN BENITO


ROMA


+INRI+ Jesus nazarenus rex ivdaeorum


PAGTAWAG NG APAT NA SULOK NG MUNDO SA LABAS AT LOOB


SATOR AREPO TENET OPERA ROTAS REHOP  OGNAT  SA UGNAT TADHASAC REX CHRISTUM DEUM IN DEUM MEUM ABAAM ABELIM ABEIS ABEISTE

+PODER+


BENE DICTAM REEDICTAM VENIT MACULATAM ELEBATE ELEBILA  ELECULAPA  ELEBINA EGRA EGRAYOM EGROMIT EREYSUM AYISMOTUM PODERAN MO AKO SA LAHAT NG ORAS

MAG- INGAT KAYO


MAG – INGAT KAYO MAGUMON SA KATAKAWAN AT PAGLASING AT BUHOS NG INYONG ISIP SA MGA INTINDIHIN SA BUHAY NA ITO. BAKA ABUTAN KAYO NG ARAW NA YAON NA HINDI HANDA. SAPAGKAT DARATING IYON NANG DI INAASAHAN NG TAO SA BUONG DAIGDIG . KAYA’T MAGING HANDA KAYO SA LAHAT NG ORAS .LAGI NINYONG IDALANGIN NA MAGKAROON KAYO NG LAKAS UPANG MAKALIGTAS SA  LAHAT NG MANYAYARING ITO AT MAHARAP SA ANAK NG TAO.

Abr 1, 2011

ANG ARAL MULA SA PUNO NG IGOS


(mt 24;32-35; mc. 13:28-31)
At sinabi sa kanila ni jesus ang isang talinghaga. “tignan ninyo ang puno ng igos at ibang punong kahoy . kapag nagdadahon na ito . alam ninyong malapit na ang tag-araw. Gayon din man kapag nakita ninyong nangyayari na ito malalaman ninyong malapit nang maghari ang “diyos” . tandaan ninyo  magaganap ang lahat na ito bago mamatay ang lahat ng taong nabububhay sa ngayon. Mawawala ang langit at ang lupa ngunit ang mga salita ko’y hindi magkakabula